jest najbardziej nowatorska brzmieniowo <br>oraz ekspresyjnie.<br> Ta wstępna, katalogowo potraktowana charakterystyka, zarysowuje dwugrupowy <br>podział stylistyczny tych mszy. Msze a cappella: nr 1, 5, 6 stanowią cykle o <br>stylu bardziej jednolitym, wyważonym, zobiektywizowanym. Msze na chór i organy: <br>nr 2, 3, 4 charakteryzuje styl bardziej skontrastowany, z elementami patosu <br>i dramatyzmu (subiektywny). Należy jednak podkreślić, że zobiektywizowanie i <br>subiektywizm stylistyczny odnosimy jedynie do stylu indywidualnego mszy Nowowiejskiego. <br>Styl zaś tych mszy wiąże się na ogół z dramatyzacją tekstu, ze specyficzną zmiennością <br>narracji, ekspresji, nawet w ramach jednego wersu. Na przykład w Mszy nr 1 zaliczonej <br>do pierwszej grupy, w wersach Et unam