koordynatora wzmacnia pozycję zjednoczeń wiodących, a równocześnie zakres ich uprawnień i ingerencji <orig>gestyjnych</orig>, w stosunku do przedsiębiorstw. Nawet przyjmując, że jest to celowe z punktu widzenia gospodarki narodowej oraz, że sprzyja bezpośrednio lub pośrednio interesom samych przedsiębiorstw, nie są one skłonne przyjąć bez oporu tej nowej sytuacji, która w ich subiektywnym odczuciu ogranicza jeszcze bardziej samodzielność i redukuje do roli zakładów. Można kontrargumentować, że udział w porozumieniach branżowych i w kolegialnym rozstrzyganiu najważniejszych zagadnień, jak również przewidziana w aktach normatywnych zasada, że wprowadzenie koordynacji branżowej nie może ograniczać zawarowanej przepisami samodzielności uczestników porozumienia me uzasadniają takiego stanowiska przedsiębiorstw. Występuje tu jednak