dramatyczny, i co z tego wyszło? Przemeblowaliśmy pokój (było bardzo ciasno), więc zrezygnowałam z biurka. I tym sposobem teraz łóżko mam w samym rogu. Wreszcie własny kąt. Myślę jeszcze czasem o tym pokoju na poddaszu, z tymi pochyłymi oknami na południe. Ale nie jestem w domu sama. Zrobili tam teraz suszarnię. Powiesili kilka sznurków i suszą swoją czarną bieliznę...<br>Ty w nic nie wierzysz, na nic się nie zgadzasz, każdą prawdę próbujesz podważyć. I do tego niezdrowe ambicje, chory mój. Ale chyba Cię rozumiem. Chcesz być sam, może całe życie... Byłabym zdolna do tego, wiem, że stać mnie na takie uczucie