przymrużonymi oczami. Nagle się cofnął, zdjął marynarkę, cisnął ją na ziemię i wyprostowawszy się przygładził włosy.<br>- No!<br>Felek spojrzał spode łba: - Chcesz się bić?<br>- Prędzej! Nie gadaj tyle.<br>Felek jeszcze się namyślał. Wreszcie powoli począł zdejmować marynarkę. Przez chwilę zastanowił się, co z nią zrobić. Było to jego jedyne porządne, świąteczne ubranie. Wreszcie ułożył ją starannie na najbliższym krzaku. Potem z flegmą zabrał się do zakasania rękawów. Szretter przyglądał mu się spokojnie;<br>- Już?<br>- Wolnego! Tak ci się śpieszy? Mamy czas.<br>I dalej podwijał rękawy. Ramiona miał mocne i grube, napięte muskułami. Był już gotów, gdy nagle gwałtownym szarpnięciem zsunął zawinięty powyżej