również oddziały polskie, poniosły sromotną klęskę pod Wiedniem. Złożyły się na nią takie przyczyny, jak brak jednolitego dowództwa (siły austriacko-niemieckie demonstracyjnie nie wykonywały rozkazów polskiego króla), nieprzybycie w porę na pole bitwy oddziałów litewskich, wreszcie zbytnia wiara Jana III Sobieskiego w siłę uderzeniową husarii, której atak załamał się na świetnie zamaskowanych rowach fortyfikacyjnych przeciwnika. Jednym z powodów klęski była także zdrada chorągwi tatarskich, które król polski dość nieopatrznie zabrał ze sobą na pole bitwy. W jej decydującym momencie uderzyły one bowiem od tyłu na wojska sprzymierzone. Z rąk "własnych" Tatarów poległ też Sobieski.<br>Wieść o poniesionej 12 września 1683 roku