go tam zabiją, zapłacą dziewięćkroć 30 solidów, czyli dziewięciokrotny fredus za zabójstwo. Na wyprawie wojennej i na wiecu obowiązywał szczególny mir i tych właśnie okoliczności dotyczą wzmianki o specjalnej jurysdykcji kapłanów w rozdziałach 7 i 11 Germanii. Tacyt ujawnia jednak coś więcej: był to mir sakralny. Naruszenie tego miru było świętokradztwem. Dlatego karali je kapłani w imieniu boga, który towarzyszył wojownikom udającym się na wyprawę lub zgromadzonym na wiecu.<br>Czy w obu okolicznościach, na wiecu i na wojnie, opiekę nad nimi roztaczał ten sam bóg? Wskazywałyby na to dwie łacińskie inskrypcje, wyryte za panowania cesarza Aleksandra Sewera (222-235) na wałach