innymi słowom "na wód płaszczyznach niezmierzonych". W pieśni przedostatniej, którą Szostakowicz zatytułował Tajemne znaki, a więc pieśni lustrzanie symetrycznej do Gamajuna - pojawia się zwierciadlana replika tego motywu: cis - h - ais / h - ais - gis, na słowach "w zwierciadle jasnych niebios" [podkr. K.B.]. Podobny motyw pojawia się w pieśni czwartej, stanowiącej swoistą oś tej symetrii; zjawia się w partii fortepianu (takty 28-29) po słowach sopranu "Tam daleko, za Newą, widzę odblaski zorzy" [podkr. K.B.]. Jest to zarazem przykład zaakcentowania muzycznymi środkami żywiołów wody i ognia, poprzednio zaś także żywiołu powietrza (niebios).<br>Muzycznych aluzji, cytatów i replik Szostakowiczowski cykl zawiera znacznie