utrwalonych słów. To jest tak, jakby pan próbował czytać sto książek naraz. Wynika z tego chaos. A on - doktor patrzał na podłużny kształt pod białym płótnem - nie miał tam nic. Żadnych słów oprócz tych kilku sylab.<br>- Tak, przechodziłem od sensorycznego ośrodka mowy aż po &lt;foreign&gt;sulcus&lt;/&gt; Rolandi - powiedział Sax. - Dlatego te sylaby powtarzały się, to były ostatnie struktury fonetyczne, które ocalały.<br>- A reszta? A inne?<br>- Nie ma ich - Sax, jakby tracąc cierpliwość, podniósł ciężki aparat, aż zaskrzypiała skóra rękojeści. - Po prostu nie ma ich i koniec. Proszę mnie nie pytać, co się z nimi stało. Ten człowiek stracił swoją słuchową pamięć.<br>- A