69) a tonem literackiego manifestu. Fikcje zaś przypominają powiastkę filozoficzną w stylu francuskiego osiemnastego wieku (w Filidorze) i bajkę czy przypowieść (w Filibercie). Pisarz patrzy więc tu na świat inaczej, jego postawa, wiedza, świadomość różnią się znacznie od Józiowej... Mówiąc krótko, rozchwianie i rozmnożenie narratora, repetytywny porządek opowieści Józia oraz symetryczna obecność wtrąceń sprawiają, że Ferdydurke domaga się kilkakrotnej lektury czy raczej - refleksji. Jeżeli strukturę powieści wyobrazić sobie graficznie:<br> 5 12 <br>1 4 11 <br>1 2 3 6 7 8 9 10 13 14<br>- to może łatwiej zrozumieć, że najpierw trzeba rozpatrzyć partie związane "poziomo". To znaczy: historię Józia, czyli sekwencję