lubiącego spokój. I do dziś zamek San Martino pozostaje siedzibą biskupa, który pod opieką sióstr zakonu Świętego Oblicza i kurii u stóp wzgórza rządzi diecezją w sposób etyczny i estetyczny. Pozwala podawać gościom zamku młode lokalne wina, i sam jest przystojnym, młodym jeszcze mężczyzną, którego elegancja budzi zachwyt sióstr i szacunek władz świeckich. Zamek jest duży, za duży dla biskupa, więc w części usługowej, funkcjonalnie przebudowanej, służy także jako ośrodek ćwiczeń duchowych, ale i różnym zjazdom, konferencjom, konwentyklom. Bardzo nastrojowe są w nim wnętrza, rozległe, pogodne są widoki z jego okien, nic więc dziwnego, że Jan Paweł I został nazwany "uśmiechniętym