ale nie było to możliwe. Ludzie napierali ze wszystkich stron. I wtedy ją zobaczył tuż naprzeciw, rozdzielał ich tylko świeżo wykopany dół. W nagłym odruchu chciał się cofnąć, ale go nie przepuszczono. Ona go już zresztą zobaczyła. Ich oczy się spotkały. Chciał ją przestrzec, chciał ją powstrzymać wzrokiem, ale ta szalona kobieta nie zważała na nic. Wycelowała w niego palcem:<br>- Mordercy są tutaj - wykrzyknęła. - Ja ich znam! Podam naz... <br>Szybkim ruchem wyciągnął rewolwer i strzelił. Upadła do tyłu, a dla niego na zawsze zaszło słońce... Dopiero Ewelina stała się skrawkiem jakiegoś normalnego życia. Czy to nie paradoks, że córka oddała mu