łapę uderza brązowa pięść większa od kufla!<br>Co dalej? Będą bili? Litościwa fala niesie tonącego ku drzwiom i tam nawiedza go trzeźwe, choć rozpaczliwe poczucie godności.<br>Wznosi palec w górę, grozi tym paluchem i przestrzega.<br>Zaczyna śpiewać czystym, srebrzystym tenorem: Kto się w opiekę odda Panu swemu I całym sercem szczerze ufa Jemu...<br>Koniec i cisza! Zapomniał dalszego ciągu słów i melodii.<br>Kolejna fala zmywa go za próg, w nieświadomą pustkę i ciemność.<br>Ósma za pięć. Barmanka jakby chcąc nas przeprosić za ów głupi śpiew nastawia radio.<br>Głośnik serią trzaskó w głuszy zapowiedź spikera.<br>Ale zaraz potem, po sekundzie ciszy, pianista