stwierdził, że jeśli głodu i cierpienia nie można zmniejszyć w inny sposób, "zwrócę się o środki do rządu federalnego". Ale program pomocy federalnej, na który zdobyła się jego konserwatywna administracja, był tak skromny, że faktycznie nie miał żadnego wpływu na poprawę doli społeczeństwa i koniunktury gospodarczej. Naiwnie wierzył w filantropię, szczodrość prywatnego biznesu i zbawienne działania praw wolnego rynku.<br>Jesienią 1931 r. Hoover otwarcie przyznał, że "jedynym zadaniem rządu jest stworzenie korzystnych warunków dla przemysłu prywatnego". Innym razem z rozbrajającą szczerością powiedział: "Jestem przeciwny jakimkolwiek pośrednim i bezpośrednim zasiłkom dla bezrobotnych". Zgodnie z powyższymi przekonaniami złożył weto wobec tzw. ustawy Norrisa