inaczej &lt;page nr=41&gt;.<br> Zwracają się do tego umysłu po pomoc i radę. Sprawa jest piekielnie przykra, zawiła, niejasna, niewytłumaczona i przypomina takie oszalałe kaprysy przyrody jak piorun z jasnego nieba.<br>- Na Boga, co się stało?<br>- Nieszczęście! - odrzekł poseł. - Opowiemy to koledze w największym zaufaniu i prosimy o głęboką tajemnicę. Otóż... - Za pozwoleniem! - szepnął Adaś.<br>Posłowie patrzyli ze zdziwieniem, jak człowiek wzniosłego umysłu wykonuje ruchy dziwaczne; wziął w rękę przedmiot niepospolicie ciężki, potem stąpając na palcach, zbliżał się podstępnie do drzwi, za czym skoczył jak pantera i rozwarł je szeroko. Uśmiechnął się zadowolony i rzekł:<br>- Już można mówić. Koledzy rozumieją: rodzeństwo...<br>Oni skinęli poważnie