gdybym się ludzi nie wstydził. <br>- "Wszystko sprzedaj, a mnie ucz" - powtarza. - To ładne... <br>Uśmiecha się jak tam, w Filharmonii. Te same błyski w oczach. Ironii czy sympatii? <br>- Ile miałeś wtedy lat? <br>- Pięć, może sześć. Mój ojciec jest ze wsi. Chłop. W czasie wojny w stalagu - to był taki obóz dla szeregowców - zdobył wykształcenie i został po wojnie nauczycielem w podstawówce. Ale dobrze pamięta biedę, w której wyrósł. Muzyka dla niego to nie praca. Zresztą chyba po nim właśnie odziedziczyłem zacięcie do muzyki. Ma absolutny słuch. Grywał na skrzypcach po zabawach, ślubach, pogrzebach. "A bo to można z tego mieć chleb?" - kłócił