pojawiło się pytanie, co dalej. Myślałam naturalnie o ASP. Moja koleżanka Zosia Dziwirska wybierała się do szkoły teatralnej i poprosiła, żebym z nią poszła na zwiady, bo sama się boi. Chciałyśmy zasięgnąć informacji w punkcie konsultacyjnym. Siedziałyśmy 3 godziny pod drzwiami i nikt nas nie wezwał. Byłyśmy po zajęciach w szkole, bez obiadu, zmęczone i głodne. Nie było rady, trzeba było wejść i zrobić awanturę. Poszłam więc ja jako zainteresowana.<br>Zastałam w środku kilka osób, był tam także profesor Bardini. Właśnie profesor powiedział, że to ja powinnam zdawać. Kompletnie mnie zaskoczył, bo o szkole teatralnej nigdy nie myślałam. Nie wygłaszałam wierszy