takiego, na co by można areszt położyć. Ot, tak. Mój Boże, wprawdzie skromnie jest tutaj, lecz od razu odczuwa się ową czystość intelektu, która cechuje natury materialnie niezasobne. &lt;page nr=205&gt; Więc panowie wszyscy, tu obecni, są kapłanami słowa.<br>- Tak, panie, prócz tego różowego studenta.<br>- Prócz pana... hm; ja też, kiedyś... napijmy się sznapsa!<br>Dziadzia odjął brzytwę od policzka.<br>- Wódki - powiada pan?<br>- Tak, pozwolę sobie ofiarować pewną kwotę na ten cel. To egotyzm, drodzy młodzieńcy, po prostu pragnę wskrzesić wspomnienia mych studenckich czasów. Tak, trącimy się, pogwarzymy.<br>Staruszek pełnym wdzięku ruchem wyjął z wypłowiałego portfelu dziesięć złotych i wręczył je wywołanej ze swego pokoju