Jedyna pomocą w tym względzie była Rada Główna Opiekuńcza zwana skrótowo RGO. Patronował jej pan Antoni Krzyżak, właściciel kamienicy i sklepu bławatnego przy ulicy Krupówki. Moje piękne buty zakupione przed wojną we Lwowie (na szczęście "na wyrost") w firmie "Delca" rozleciały się zupełnie. Niewiele pomagało przywiązywanie sznurkiem zelówki, jako że sznurek był papierowy. Sznurki konopne za okupacji były nieosiągalne. Sznurowadła ze sznurków papierowych robiło się, mocząc je w rozpuszczonych ciepłych resztkach świec. Ale dostęp do nich mieli tylko ministranci. Pan Krzyżak obiecał, że dostanę drewniaki (marzyłem o nich - tak wspaniale stukały) z pierwszej partii, jaka dojdzie do RGO. Niestety, nie doczekałem