Więc może warto... Ja nie mam wątpliwości.<br><br>&lt;au&gt;Danuta Michalska&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="letter"&gt;<br><br>Nie zgadzam się z opinią autora, który wyraził przekonanie, że artyści "zaczęli śmiało przemawiać rynsztokowym językiem" po 1989 r. Sławomir Mizerski nie uwzględnił w tekście bardzo istotnego faktu, jakim był debiut literacki Rafała Wojaczka w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Jego utwory szokują swoją wymową i słownictwem. Są przesycone erotyką i wulgaryzmami. Chciałbym w tym miejscu zacytować dwa fragmenty wierszy Wojaczka. Oba pochodzą z wydanych w 1976 r. "Utworów zebranych". "Notatki do opisu Janusza Stycznia": "kurwo/w jego wewnętrznym/burdelu". Cóż za piękna apostrofa! Warto zaznaczyć, że słowa te spisano i wydano w