dokładnie każdy drobiazg. Wyrwa w skale zamurowana została może do jednej trzeciej. Murarka, którą oglądał, wskazywała, że nie wyszła spod fachowej ręki. W brezentowym pokrowcu, obok worka z cementem, był jeszcze mniejszy worek, do połowy zapełniony gipsem, oraz kilka żelaznych prętów, służących zapewne do wzmocnienia murów.<br>Gdy nachylony nad pokrowcem szperał w jego wnętrzu, zdało mu się, że z przeciwnej strony, niskim korytarzem, który prowadził w głąb podziemi, ktoś się zbliża. Z oddali słychać było narastający odgłos kroków.<br>Perełka wyprostował się. Jeszcze chwilę nasłuchiwał. Odgłos przytłumionych kroków zbliżał się coraz bardziej. Nie można było dłużej pozostawać w niszy... Niemal bezszelestnie wycofał