lat, kiedy się bez lęku myśli o śmierci.<br>Zamilkła, po chwili powiedziała z nienaturalnym spokojem:<br>- Kiedyś chciałam się zabić.<br>Zajrzała mu w twarz.<br>- Byłam wtedy bardzo młoda i bardzo głupia.<br>Milczał, miał na wargach jałowy smak pustyni.<br>Wokół nich rósł szum i łopot, ziarna piasku uderzając w policzki kłuły jak szpilką.<br>- Kochałam kuzyna. Całowaliśmy się po kątach, jak tamta para... Wspaniały chłopak. Sama radość. Poszedł na ochotnika. Przysięgłam, że będę czekała. Miał pisać. Nie dostałam ani jednego listu. To był rok czterdziesty trzeci. Birma. Zginął na tej piekielnej drodze do Mandala. Zamordowali go Japończycy.<br>Przysunęła się, bo wiatr porywał słowa, stała