roku?<br>Rozmowa stała się bardziej ożywiona, zaczęto mówić w kilku miejscach naraz, opowiadać sobie przygody i zdarzenia, jakie zaszły w tym lub owym lokalu. Znów przybyło paru kelnerów, więc dosunięto trzeci stolik - Roman kazał podać kieliszki i filiżanki. Za ścianą w sali dansingowej słychać było rytmiczne głuche uderzenia bębna i szurganie butów tańczących na parkiecie - ktoś tam śpiewał głosem chrapliwym i drżącym, jakim śpiewają mężczyźni starsi i przepici - częste wybuchy śmiechu głuszyły ten śpiew. W korytarzu ukazywały się tancerki śpieszące do toalety - poprawiały sobie suknie i czesały włosy, nie zwracając uwagi na uszczypliwe powiedzonka i drwiące uśmiechy kelnerów. Przy paru stolikach