co? - żachnęła się Kachna. - Co za głupstwa pleciesz?<br>- Pewnie! - wykrzyknęła z pasją, jakiej się po niej nie spodziewano. - Zawsze byłam ta głupia! Sami z Grzywna pouciekali, a mnie wsadzają do domku. Do domku, żeby go piorun spalił, żeby skroziem poszedł - co mnie zeżarł, ścierkę waszą ze mnie zrobił, waszą kuchtę, tłumok jakiś!<br>Uskoczyli na bok, bo wyplusnęła brudy. Wyprostowała się, odgarnąwszy włosy z czoła przegubem mokrej dłoni, i tak stała przed nimi ciężko dysząc - zbuntowana Weronka!<br>- Mój powiadacie? Więc go oddam Gawlikowskiemu albo Bajurskim oddam, ale na ten barłóg nie wrócę! A tymczasem jak tu do nich przystałam, to i zostanę