zbiór stanów rzeczy jako zbiór strategii swego fikcyjnego przeciwnika (w literaturze anglosaskiej utarło się nazywać go Przyrodą, prof. Steinhaus woli nazwę Diabła); liczby u,- będą wówczas wypłatami (ewentualnie ujemnymi), które Praktyk otrzymuje po dokonanej rozgrywce. Różnica między sytuacją rozważaną a grą prawdziwą polega na tym, że nie wiadomo, jaka jest tabela wypłat dla Przyrody (Diabła). Mówiąc mniej formalnie: nie ma żadnych podstaw do przyjmowania jakichś założeń na temat antagonizmu czy też kooperatywności Przyrody. Można zatem powiedzieć, że rozważany model jest z teorią gier związany genetycznie, rzeczowo zaś uniezależnił się od niej w stopniu dość znacznym. Nie wydaje się w każdym razie