Misjonarzom zezwalano na głoszenie zasad chrześcijaństwa na zgromadzeniach wolnych ludzi, ale nie dopuszczano do aktywnego zwalczania pogańskiego kultu. Pouczający jest przykład anglosaskiego misjonarza Wulfrada, który zniszczył posąg Thora stojący na jakimś placu wiecowym: został natychmiast zamordowany, a jego ciało zatopiono na bagnach, próbując w ten sposób przebłagać bogów za naruszenie tabu. Politeistycznie nastawiony człowiek wczesnego średniowiecza nie miał nic przeciwko przyjęciu jeszcze jednego boga w skład dotychczasowego panteonu. Kontakty z zachodnią cywilizacją dowodziły, że Bóg chrześcijan jest potężny, a więc opłacało się zaskarbić sobie jego przychylność. Pogańscy Skandynawowie chętnie godzili się na zostanie katechumenami, dając się przeżegnać znakiem krzyża świętego, dzięki