I nie pytam już o nic... Już o nic nie pytam...&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ZNIKOMEK&lt;/&gt;<br><br>W cienistym istnień bezładzie Znikomek błąka się skocznie.<br>Jedno ma oko błękitne, a drugie - piwne, więc<br> raczej<br>Nie widzi świata tak samo, lecz każdym okiem -<br>inaczej -<br>I nie wie, który z tych światów jest rzeczywisty - zaocznie?<br><br>Dwie dusze tai w swej piersi: jedna po niebie się włóczy -<br>Druga - na ziemi marnieje. Dwie naraz kocha dziewczyny:<br>Ta czarna - snu wieczystego na pamięć barwnie się uczy -<br>Ta jasna - całun powiewny tka dla umarłej doliny.<br><br>Którąż z nich kocha naprawdę? Złe ścieżki! -<br> Głębokie wody! -<br>Urwiska! - Nawoływania! - I znikąd żadnej<br> pomocy! -<br>I powikłane