twardych okładkach, to oznaczało, że już zwerbowany. Teczka pracy też założona. Cała robota operacyjna zapisywana była w dokumentacji. Obowiązywały specjalne formularze oznaczone kryptonimami: EO-4 i EO-4A. Każde operacyjne rozpracowanie zaczynano i kończono wypełnianiem karty EO-4. Taką samą kartą rejestrowano kandydatów na TW, konsultantów i kontakty operacyjne. Za tajnego współpracownika uważano osobę, która na piśmie zobowiązała się do współpracy, uzgodniła pseudonim i osobiście napisała (podpisała) raport ze zleconych zadań. Jeżeli pobierała wynagrodzenie, musiała pokwitować odbiór pieniędzy. Z kolei na osoby śledzone wypełniano kwestionariusz ewidencyjny (KE). Tworzono teczki, akta, tony dokumentów.<br><br>Po 1980 r. werbowanie nabrało rozmachu. - Czesław Kiszczak wniósł do