W domu. <br>A Grzegorz gorączkowo zgarnia nuty i ładuje do teczki. <br><br>- Gdzie pędzisz? Nic jej tak nagle nie pomożesz, pójdziesz po lekcji - usiłuję go zatrzymać. <br>Ale on jest już w drzwiach. <br>- Wytłumacz mnie przed Tatą, Pekińczyk. Cześć! - I poleciał. <br>Podeszłam do Jędrka. Ciągle stoi przy oknie. Patrzy przed siebie, ale tak jakby nic nie widział i niczego nie słyszał. Zdaje mi się, że drży. Więc aż tak bardzo się przejął?! <br>- Jędrek... Ona się tobie też podobała... co?... Ja wiem... <br>Nie zaprzeczył. Wciąż patrzy w okno. <br>- Mnie możesz powiedzieć... wszystko... jestem twój kumpel, no nie? - brnę dalej. <br>- Jesteś kumpel - przytaknął. <br>Nie tylko! Nie