nim w powietrzu przefrunąć, przelecieć, w gruncie rzeczy nie chcą w nim zmieniać niczego...<br> Wardak przesunął ręką po stole, jakby zgarniał z niego jakąś rzecz nieznaczną a uprzykrzoną. Lewandowski spojrzał na niego z wdzięcznością. Wiedział już, że z tym człowiekiem przejdą jeszcze kawałek wspólnej drogi, na której odnajdą się tysiące takich jak oni. Drogi ku owej plamie światła, nie większej jeszcze wciąż, lecz i nie mniejszej od ludzkiej dłoni.<br> Przez świat, którego nie chcemy! - pomyślał spokojnie, z tym spokojem, jaki pamiętał u siebie zawsze w życiu, w chwilach prawdziwych niebezpieczeństw.<br>VIII<br> W trzy dni później na zebraniu załogi "Anzelma" postanowiono znaczną większością