pomocą - dokończyłem jego myśli. &lt;page nr=177&gt; - A nie mogą - poprawił mnie. - Nie zawsze mogą. - A ojciec de Vos? - spytałem. - Czy jemu ksiądz też ciążył?<br>- Nie sądzę - odparł. - Okazał mi tyle dobroci!<br>- Mnie również - rzekłem. - Tylko że nic z tego nie wyszło.<br>- Bo jest niewielu takich jak on - powiedział Piolanti. A za wielu takich jak my. Potrzebujących.<br>- A jakiż on jest? - zastanowiłem się głośno. - Czymże on się różni od innych?<br>Piolanti ponownie się zaczerwienił. Lecz tym razem z całkiem innych powodów. Zdaje się, że odczuwał lęk, by słowa, które zamierzał wypowiedzieć, nie zabrzmiały dla moich uszu naiwnie. Wypowiedział je w końcu cicho.<br>- Dobrocią - rzekł.<br>- No