ludzi. Przed miesiącem znali ją tylko z filmów i fotografii, dziś kilka pań po prostu rozpłakało się żegnając chyba na zawsze. Bezpośredni zwykle Miasaka, który wypił nieco za dużo, pochyla się do mnie i mówi:<br> - My wiemy, że to ty jesteś wielki żeglarz, wielki pisarz, wielki podróżnik i wielki coś tam jeszcze. Ale gdyby tylko jedno z was mogło na zawsze zostać tu w Japonii, to my wybralibyśmy Krystynę. <br><br>&lt;tit&gt;Taśma rusza!&lt;/&gt;<br><br> Dzwonek uruchamia nas. Dzwonek zatrzymuje. Monotonia taśmowej produkcji. Centymetr za centymetrem pełzną do przodu drukowane obwody, do których ręce dziewcząt wkładają koraliki oporników, biedronki tranzystorów, pierścionki cewek. Patrzę na wahającą