odległości, a więc większy poziomy gradient ciśnienia. Stąd wielkość tego gradientu jest odwrotnie proporcjonalna do odległości między izobarami.<br> Siła poziomego gradientu ciśnienia jest podstawową siłą wywołującą poziomy ruch powietrza, czyli wiatr. Obok niej na powietrze znajdujące się w ruchu działają jeszcze inne siły. Najważniejsze z nich to siła Coriolisa, siła tarcia i siła odśrodkowa. Te ostatnie siły wpływają modyfikująco na skutki działania siły poziomego gradientu ciśnienia. W rezultacie nie następuje przemieszczanie się powietrza po najkrótszej drodze z wyżu do niżu, a więc wiatr nie wieje prostopadle do izobar. Ponadto notowane prędkości wiatru są ograniczone i tylko sporadycznie osiągają kilkadziesiąt metrów na