datuje się od wczesnego eocenu (Cantius). Małpiatki były wówczas szeroko rozprzestrzenione w Ameryce Północnej i Europie. Znane są z węgli brunatnych Geiseltal koło Halle, z pewnością występowały więc i na obszarze dzisiejszej Polski. Do dziś przetrwały jedynie reliktowe ich grupy, izolowane na Madagaskarze lemury i kontynentalne lorisy tudzież pozbawione siekaczy tarsjusze. W przeciwieństwie do większości zwierząt nadrzewnych (poza kameleonami) typowe naczelne nie wykorzystują pazurów, lecz obejmują gałązki palcami. Obejmując dłońmi ma się skuteczny i pewny chwyt. Pazury stają się bezużyteczne, a nawet niewygodne przy chwytaniu szczególnie cienkich gałązek, toteż u naczelnych zanikły i zamieniły się w płaskie, obłamujące się paznokcie. Innowacja