70. porzucił kolaż, by odkryć styl nazwany przez siebie dzwoneczkowym (nuty triady stosowane w różnych inwersjach skojarzył z brzmieniem dzwonka). Jednym z pierwszych takich utworów jest &lt;name type="tit"&gt;"Tabula rasa"&lt;/&gt;. To zabawa z ciszą prowadzona w zmiennym rytmie, w której uczestniczy dwoje skrzypiec, orkiestra smyczkowa i fortepian preparowany. Pärt pozostał wierny owej technice, przy czym coraz częściej zwracał się ku Bogu. Jego tabula rasa zapełnia się tym razem utworami w duchu chorału gregoriańskiego i liturgii greckokatolickiej.<br>- &lt;q&gt;Moja muzyka&lt;/&gt; - mówi estoński kompozytor - &lt;q&gt;jest jak białe światło, zawiera wszystkie kolory. Tylko pryzmat może je ujawnić. Pryzmatem jest dusza słuchacza. Niech zatem słuchacz z pomocą świetnej