spowodowane są synergizmem różnego rodzaju bodźców (słuchowych, węchowych itp.), które rzutują na percepcję wzrokową, czego nie ma w przypadku oceny obiektu ikonicznego. Wadą ocen zbiorowych, na co zwrócili uwagę psychologowie, jest fakt podświadomego przyjmowania preferencji autorytetu i podporządkowanie ocen własnych ocenom przez ten autorytet oczekiwanym. Obecnie istnieją dziesiątki metod i technik badawczych stosowanych w ocenie wartości i atrakcyjności środowiska przyrodniczego, w większości odnoszących się do turystyki i wypoczynku. Są one różnego rodzaju; zarówno silnie zmatematyzowane, jak i czysto opisowe. Ich szczegółowy opis oraz oryginalne koncepcje polskie znaleźć można w pracach: Krzymowskiej-Kostrowickiej (1980), Olaczka (1983, 1988), Nowackiej (1984), Wojciechowskiego (1986), Kowalczyk