Działanie tego modelu polega na tym, że systemy MSEG i EWMAPA wydają wykonawcy (geodecie) dane do podziału lub scalenia (komasacji) w postaci numerycznej. Po stosownym przetworzeniu danych: wykonaniu odpowiednich obliczeń geodezyjnych, zaprojektowaniu wydruków odpowiednich dokumentów, program NOBEL wydaje dane akceptowane przez systemy główne, czyli EWMAPŤ oraz MSEG [14]. Wykorzystanie techniki komputerowej umożliwia więc niemal pełną automatyzację procesu opracowania mapy. Współczesne mapy na ogół tworzy się w systemie warstw tematycznych stanowiących tzw. nakładki tematyczne. Przykład powstawania takiej mapy z wykorzystaniem pakietu AutoCad ilustrują rysunki 3.11 od a do f. Treść tej mapy zawarta jest na czterech warstwach tematycznych stanowiących cztery