którym ukazane zostały relacje, w jakie psycholog wchodzi prowadząc działalność badawczą sensu proprio, nauczycielską, ekspertalną i - wreszcie - podejmując rolę zawodową psychologa-praktyka. W tym punkcie będzie nas szczególnie interesowała relacja c, z reprezentantami sfery praktyki społecznej, którzy oczekują od psychologii, że rozwiąże ona problemy efektywnego funkcjonowania tej sfery. Oczekuje się tedy od psychologa, że ten, wykorzystując swoje kompetencje naukowe, opracuje "receptę" na skuteczne działanie. Wystąpiłby zatem psycholog w roli służebnej względem sfery praktyki społecznej - tak jak to zresztą pokazuje schemat obiegu informacji między obiema sferami: sferą praktyki badawczej i sferą praktyki społecznej (por. rozdz. 2., rys. 2.1.). Chciałbym jednak wyraźnie