białej, nie wypalanej gliny. Za "obrączkowe" ruble wynajęli izdebkę bez nieznanych zupełnie w tamtych stronach łóżek, spało się na grubej powłoce kołder zaścielających polepę, na poduszkach opartych o ścianę. Czeredy pcheł czuły się w tych kołdrach znakomicie, z pokolenia na pokolenie, a trzepanie, które urządzała im Ziuta z Jaśką, choćby tęgie i zażarte, nie było dla nich dopustem bożym, tylko igraszką, były to pchły pchlące się takim pchlarstwem, że nic im nie mogło zagrozić. Na dzień Gulsara przykrywała kołdry bucharskim dywanem w spłowiałe ornamenty, na którym można było zasiąść zdjąwszy buty. Wkupili się w jej łaski nie tylko rubelkami, ale miedzianą