Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Kultura
Nr: 5(500)
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1989
Tytuł: Kultura
Nr: 5(500)
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1989
ma, W wysuszenie świata zmysłów
Jerzy PIETRKIEWICZ Londyn, 3 kwietnia 1989 r.
"Szatańska" powieść Rushdiego
Rozgłos wokół powieści Salmana Rushdie "Szatańskie wersety" (The Satanic Verses, Viking/Penguin 1988, 547 str.) spowodowany "skazaniem" autora na śmierć przez Chomejniego plus ostrożność (nazwijmy to tak...) wydawców i księgarzy europejskich sprawiają, że dyskusja o tej książce toczy się przeważnie w próżni, tzn. bez znajomości jej zawartości. Żeby trochę temu zaradzić, chcę się podzielić z czytelnikami Kultury wrażeniami i obserwacjami poczynionymi w trakcie dość uważnej lektury tego utworu*. Zacznijmy od streszczenia, przeplatanego z konieczności objaśnieniami typu orientalistycznego i ogólnego. Powieść należy do gatunku określanego pretensjonalnie jako magiczny
Jerzy PIETRKIEWICZ Londyn, 3 kwietnia 1989 r.
"Szatańska" powieść Rushdiego
Rozgłos wokół powieści Salmana Rushdie "Szatańskie wersety" (The Satanic Verses, Viking/Penguin 1988, 547 str.) spowodowany "skazaniem" autora na śmierć przez Chomejniego plus ostrożność (nazwijmy to tak...) wydawców i księgarzy europejskich sprawiają, że dyskusja o tej książce toczy się przeważnie w próżni, tzn. bez znajomości jej zawartości. Żeby trochę temu zaradzić, chcę się podzielić z czytelnikami Kultury wrażeniami i obserwacjami poczynionymi w trakcie dość uważnej lektury tego utworu*. Zacznijmy od streszczenia, przeplatanego z konieczności objaśnieniami typu orientalistycznego i ogólnego. Powieść należy do gatunku określanego pretensjonalnie jako magiczny
ma, W wysuszenie świata zmysłów <gap><br><br><au>Jerzy PIETRKIEWICZ Londyn, 3 kwietnia 1989 r.</></><br><br><page nr=174><br><br><div type="art"><br><br><tit>"Szatańska" powieść Rushdiego</><br><br>Rozgłos wokół powieści Salmana Rushdie "Szatańskie wersety" (The Satanic Verses, Viking/Penguin 1988, 547 str.) spowodowany "skazaniem" autora na śmierć przez Chomejniego plus ostrożność (nazwijmy to tak...) wydawców i księgarzy europejskich sprawiają, że dyskusja o tej książce toczy się przeważnie w próżni, tzn. bez znajomości jej zawartości. Żeby trochę temu zaradzić, chcę się podzielić z czytelnikami Kultury wrażeniami i obserwacjami poczynionymi w trakcie dość uważnej lektury tego utworu*. Zacznijmy od streszczenia, przeplatanego z konieczności objaśnieniami typu orientalistycznego i ogólnego. Powieść należy do gatunku określanego pretensjonalnie jako magiczny
