modelu grupowania, co jest skądinąd zrozumiałe, skoro autorami założeń do klasyfikacji byli socjologowie.<br><br>Udział wyodrębnionych kategorii społeczno-zawodowych w strukturze samobójstw można rozpatrywać posługując się współczynnikiem określającym proporcje udziału samobójców w poszczególnych grupach społeczno-zawodowych. Jest on przeliczany na odpowiednią liczbę osób danej grupy (ten powszechnie przyjęty wskaźnik zastosowano w tej książce w odniesieniu do polskich i światowych informacji dotyczących struktury demograficzno-społecznej samobójców). Współczynnikiem tym jednak nie możemy się posłużyć w odniesieniu do społeczno-zawodowej struktury samobójców. Statystyka zgonów (w której mieszczą się samobójstwa dokonane) gromadzona była bowiem w latach siedemdziesiątych zgodnie z pierwotnie przyjętym schematem kategorii społeczno-zawodowych, natomiast cała