rozumiane jest jako dążenie do wytworzenia różnicy między własnym tekstem a innymi tekstami, już to tekstami poprzedników, już to swoich współczesnych. Zanik takiego wartościowania - widoczny najwyraźniej w przewrotnej, bo niepoważnej ale zarazem swoiście awangardowej odmianie młodej literatury, jaką jest znany głównie z art-zinów "banalizm" - prowadzi do zniwelowania różnic między tekstem literackim a nieliterackim. Mam nadzieję, że nie jest intencją poetów i krytyków zrównanie czystej zabawy ich rówieśników odwołujących się do pokoleniowych kodów (a nierzadko po prostu grafomanii) z literaturą.<br> Taka przygoda przydarzyła się już niegdyś krytykom promującym ideę "rewolucji artystycznej" w prozie. Mam tu na myśli przesadne dopuszczenie rozmaitych zapisów