początku tej ery temperatura sięga 1010 K (w skali bezwzględnej), a gęstość materii w coraz bardziej ścieśniającym się Wszechświecie przybiera wartość 104 g/cm&lt;hi rend="upper"&gt;3&lt;/&gt;. Zapalają się reakcje jądrowe. Te egzotyczne warunki mogą jednak przetrzymać cząstki elementarne zwane leptonami. Nimi jest wówczas wypełniony Wszechświat (stąd nazwa ery). Po dziesięciu minutach, gdy temperatura wynosi 1012 Kelwinów, a gęstość 1014 g/cm&lt;hi rend="upper"&gt;3&lt;/&gt;, leptony już "nie wytrzymują". W takich supergęstych stanach stabilne okazują się tylko ciężkie cząstki, zwane hadronami.<br>Era hadronowa trwa tylko kilka tysięcznych sekundy.<br>Powszechne zapadanie się, gigantyczny antywybuch (anty - bo rozważany w czasie wstecz) powinien ściągnąć Wszechświat do punktu, do bezwymiarowego zera. Jednakże