Dolnego Śląska wkrótce po powstaniu listopadowym 1831 r. Juliusz zaczynał jako pracownik najemny - majster w tkalni Scheiblera. Był nawet wśród inspiratorów buntu burzycieli maszyn, ale jakoś mu się upiekło. Pierwszy własny warsztat otworzył w 1857 r. dzięki posagowi żony, wynoszącemu 2650 rubli w srebrze.<br><br>Potem wszystko poszło w prawdziwie łódzkim tempie: rozbudowa tkalni w największy na terenie Królestwa Polskiego kompleks produkujący wyroby wełniane, spółka z Kunitzerem i budowa potężnej Widzewskiej Manufaktury, wreszcie - co dziś wydaje się ideą nieco obłędną - kompleks pałacowo-fabryczny przy Piotrkowskiej; od frontu pałac w renesansowo-berlińskim stylu z fasadą zwieńczoną rzeźbą trzech kobiet, symbolizującą wolność przemysłu i