C. Oersteda, a później A. M. Ampera, wykazał, że zjawiska elektryczne i magnetyczne są ze sobą związane. Przepływający prąd wytwarza w swoim otoczeniu pole magnetyczne, natomiast zmiana natężenia pola magnetycznego indukuje w sąsiednim przewodniku ruch nabojów, a więc prąd elektryczny.<br>W 1867 r. J. C. Maxwell, znając te wyniki, sformułował teorię opisującą za pomocą równań różniczkowych zależność wzajemnych zmian pola elektrycznego i magnetycznego, jak i rozchodzenie się tych zmian w formie fali elektromagnetycznej. Spójrzmy na rysunek 3. Falę elektromagnetyczną, rozprzestrzeniającą się z prędkością światła c, przedstawiają sinusoidalne drgania wektora pola elektrycznego E i pola magnetycznego H, prostopadłych względem siebie. Można ją