Królestwa Kongresowego rodziło w nim &#132;wstręt nieprzeparty", a pisarz nie mógł &#132;więcej do interesów krajowych należeć, gdy dawne usiłowania od roku 1806 podejmowane bez skutku upadły". Być może na decyzję wycofania się z czynnego życia politycznego pewien wpływ miały także niedawne smutne doświadczenia w radzie konfederacji.<br> Zaczyna się teraz kilkunastoletnia przerwa w publicznych zatrudnieniach Wężyka. Początkowo opóźniają ją nieco literacko-teatralne pogłosy wcześniejszych sukcesów. W latach 1811-1815 rozwinął bowiem Wężyk warsztat dramatopisarski, angażując się nie tylko (jak dotychczas) po stronie tragedii, ale również &#150; komedii. Dnia 29 stycznia 1813 Teatr Narodowy wystawił jego dwuaktowy wodewil z muzyką Elsnera