ochrony konsumenta, konkurencji, pomocy państwa dla przedsiębiorstw, polityki antymonopolowej, socjalnej itd. W Brukseli twierdzą, że "białej księgi" w żadnym wypadku nie należy traktować jako nakazu i dyktatu. Każdy z krajów stowarzyszonych weźmie z niej to, co uzna za stosowne. Na jej podstawie mają powstać "narodowe programy dostosowawcze", być może z terminarzem, który poszczególne państwa same sobie wyznaczą. Z drugiej strony jest jasne, że tempo i sposób ich realizacji oraz rzeczywisty zakres będą podlegać ocenie jeszcze przed rozpoczęciem, a potem w czasie trwania negocjacji o rozszerzeniu Unii. "Biała księga" jest cenna z jeszcze jednego powodu; wskazuje, co zdaniem Unii jest na tym