urlopie, klucze bez zamków, mutry bez śrub, małpie ogony bez małp, nie odegramy nawet naszych ról do końca.<br> DER ZIPFEL<br> strasznym głosem<br>Precz! Precz z moich oczu, fałszywe duchy. Jestem oszukany, zdradzony!<br> Skrzek Potworów bardzo głośny. Wszyscy z wyjątkiem Potworów i trupa de La Tre'fouille'a uciekają nagle w dzikim popłochu, tłocząc się we drzwiach<br> <br> Kurtyna<br> <br> Koniec aktu trzeciego<br><br>&lt;page nr=308&gt;<br><br> AKT CZWARTY<br> Na lewo scena taka sama jak w akcie I. Na prawo zamiast salonu ogród. Kwitnące krzewy otaczają placyk, wysypany czerwoną ziemią. Kwitnące glicynie oplatają koniec muru na lewo, złamanego według linii zygzakowatej. Nad krzewami widać liściaste drzewa i sosny w jesiennych