praktyka religijna nie ma sensu. W akcie 'oświecenia' zachodzi bowiem <br>zmiana, chociaż nie jest to jakościowa zmiana 'jaźni jednostkowej' rozumiana <br>jako jej wyciszenie lub oczyszczenie. Zmiana ta polega na przejściu od <br>perspektywy logiki formalnej do perspektywy 'logiki paradoksu'. Co jednak <br>należy uczynić, aby zmiana taka nastąpiła? Wszak perspektywa logiki <br>&lt;page nr=84&gt;<br>sprzecznej tożsamości przeciwieństw jest nam obca, ponieważ widzimy tylko <br>różnice, a nie dostrzegamy tożsamości przeciwieństw. Z przeprowadzonej <br>analizy wynika, że w polemikach mistrzów zen na temat praktyki religijnej <br>wyraźnie występuje 'logika paradoksu'. <br>&lt;tit&gt;2.3. RODZAJE PRAKTYKI ZEN&lt;/&gt; <br>Interpretacja relacji 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' ('buddy') <br>z punktu widzenia 'logiki paradoksu' prowadzi do