wyzwolonego kraju, co oznaczałoby, iż w Polsce władza znalazłaby się w rękach polityków o orientacji niepodległościowej, ale doceniających równocześnie znaczenie dobrosąsiedzkich stosunków z ZSRR jako partnera w tworzeniu przeciwwagi dla odradzającego się po wojnie militaryzmu niemieckiego. Opowiadając się za linią Curzona, premier Wielkiej Brytanii brał pod uwagę racje radzieckie, respektował tradycje polityki brytyjskiej z lat 1919-1920, zdawał sobie sprawę z nierealności, a nawet - jak sądził - politycznej szkodliwości programu restytucji granicy ryskiej, nakłaniał <name type="person">Mikołajczyka</> do realizmu, przedstawiając mu korzyści wynikające dla narodu polskiego i Europy z przesunięcia Polski ze wschodu na zachód, ale kierował się też interesami Wielkiej Brytanii. Akceptacja linii