Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Polityka
Nr: 10.02 (40)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
Tytuł: Polityka
Nr: 10.02 (40)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
na tej liście jest Marian Włosiński.
Niewykluczone, że film Krauzego wywoła kolejną burzę wokół osoby krynickiego twórcy, a zwrot "Nikifor wiecznie żywy" będzie miał szansę zastąpić nieaktualne już powiedzenie o wciąż żywym Leninie.
Tylko martwi są czyści
Rozmowa z Andriejem Konczałowskim, reżyserem filmu "Dom wariatów"
ANNA ŻUROWICZ
ANNA ŻUROWICZ: - Jak trafił pan na historię opowiadaną w "Domu wariatów"?
ANDRIEJ KONCZAŁOWSKI: - Jeszcze w 1995 r. w reportażu o wojnie czeczeńskiej trafiłem na informację o szpitalu psychiatrycznym w Inguszetii, tuż przy granicy z Czeczenią. Pacjenci przez kilka dni rządzili się sami, gdyż personel najzwyczajniej uciekł. Pracowałem nad scenariuszem długo, by oddać prawdę każdej
Niewykluczone, że film Krauzego wywoła kolejną burzę wokół osoby krynickiego twórcy, a zwrot "Nikifor wiecznie żywy" będzie miał szansę zastąpić nieaktualne już powiedzenie o wciąż żywym Leninie.
Tylko martwi są czyści
Rozmowa z Andriejem Konczałowskim, reżyserem filmu "Dom wariatów"
ANNA ŻUROWICZ
ANNA ŻUROWICZ: - Jak trafił pan na historię opowiadaną w "Domu wariatów"?
ANDRIEJ KONCZAŁOWSKI: - Jeszcze w 1995 r. w reportażu o wojnie czeczeńskiej trafiłem na informację o szpitalu psychiatrycznym w Inguszetii, tuż przy granicy z Czeczenią. Pacjenci przez kilka dni rządzili się sami, gdyż personel najzwyczajniej uciekł. Pracowałem nad scenariuszem długo, by oddać prawdę każdej
na tej liście jest Marian Włosiński.<br><br>Niewykluczone, że film Krauzego wywoła kolejną burzę wokół osoby krynickiego twórcy, a zwrot "Nikifor wiecznie żywy" będzie miał szansę zastąpić nieaktualne już powiedzenie o wciąż żywym Leninie.</><br><br><div type="convers"><br><br><tit>Tylko martwi są czyści</><br><br><tit>Rozmowa z Andriejem Konczałowskim, reżyserem filmu "Dom wariatów"</><br><br><au>ANNA ŻUROWICZ</><br><br><who1>ANNA ŻUROWICZ: - Jak trafił pan na historię opowiadaną w "Domu wariatów"?</><br><br><who2>ANDRIEJ KONCZAŁOWSKI: - Jeszcze w 1995 r. w reportażu o wojnie czeczeńskiej trafiłem na informację o szpitalu psychiatrycznym w Inguszetii, tuż przy granicy z Czeczenią. Pacjenci przez kilka dni rządzili się sami, gdyż personel najzwyczajniej uciekł. Pracowałem nad scenariuszem długo, by oddać prawdę każdej
